Prądy średniej częstotliwości, skrzyżowane. Zasada działania polega na wprowadzeniu do tkanek 2 obwodów prądów zmiennych o średniej częstotliwości. W miejscu nałożenia prądów wytwarza się nierównomierne pole elektryczne obejmujące stosunkowo duży obszar ciała. prądy przenikają głęboko w tkanki, nie powodując spadku napięcia przy przechodzeniu przez skórę.

Czynne napinanie mięśni bez zmiany długości włókien. Statyczna praca mięśni (bez efektu ruchowego)

Jest to przez skórna elektryczna stymulacja nerwów

• jest stosowana do przewlekłych, ostrych zespołów bólowych, zaburzenia krążenia
• służy jako gimnastyka mięśni

Oparte są o własna siłę usprawnianego, a siła zewnętrzna ma tu jedynie charakter wspomagający.

Czasem niezbędne jest zastosowanie odciążenia, czy też pomoc w zapoczątkowaniu ruchu.

Ćwiczenia te służą głównie reedukacji mięśni czyli:

Podczas zabiegu wykorzystuje się drgania mechaniczne o częstotliwości 800-24000 kHz. Zjawiska występujące w tkankach ludzkich poddanych działaniu ultradźwięków są bardzo różne w zależności od miejsca ich stosowania. Duża "dźwiękochłonność" wykazuje tkanka nerwowa, mniejsza mięśniowa, a najmniejsza z racji swojej zwartej struktury tkanka tłuszczowa. Podstawowym efektem działania ultradźwięków na tkanki jest działanie mechaniczne zwane "mikro-masażem", a spowodowane jest wahaniem ciśnień w przebiegu fali dźwiękowej. Również bardzo ważną składową ich działania jest wpływ na biochemie tkanek, prowadzący do ich lepszego utleniania.

Efektywność tej metody zależy od dwóch czynników :

• rodzaju zablokowania ruchomości stawowej i jej przyczyny
• odporności pacjenta na ból

Działanie

• przeciwbólowy (występuje już po 1 zabiegu, ale dla utrwalenia efektu należy powtarzać zabiegi codziennie: ostateczny wynik ujawnia się po 3-4 zabiegach,
• przekrwienie tkanek ze względu na bezpośrednie działanie mechaniczne impulsów na mięśnie – efekt rozluźniający,
• w mniejszych dawkach natężenia wywołuje tylko podrażnienie w większych wibracje,
• drażnienie mięśni,
• natężenie nie daje skurczów tężcowych,
• występuje efekt przyzwyczajenia i słabe efekty wibracyjne należy przywrócić zwiększając natężenie 3-7 razy /max. dawka 0,2A/cm2 powierzchni elektrody/

Ćwiczenia czynne w odciążeniu – bez pokonywania siły grawitacji

Sposoby uzyskiwania odciążeń:

• podwieszenie – np. UGUL
• zmniejszenie tarcia – gładkie powierzchnie, „wrotki”
• środowisko wodne (zanurzenie pozorna utrata masy ciała)
• ręka terapeuty

W ćwiczeniach samowspomaganych chory wykonując ruch jedna kończyną wspomaga wykonanie ruchu w stawach drugiej kończyny, zwiększając równocześnie jego zakres. Jest to rodzaj redresji , która chory sam wykonuje, zwanej „autoredresja”.

W ćwiczeniach tych ruchy w stawach pacjenta wykonuje fizjoterapeuta – stad nazwa ćwiczenia bierne.

Kwalifikują się do tych ćwiczeń mięśnie, których siła oceniana jest na granicy 0-1 stopnia w skali, gdy mięśnie nie wykonują żadnego skurczu.